لباس کار صنعتی ⚜️| لباس کار پارمیدا
لباس کار صنعتی به عنوان یكی از وسایل حفاظتی فردی مطرح می باشد که باید متناسب با محل کار و نوع کار طراحی و تولید شود.
لباس کار صنعتی
لباس کار صنعتی باید دارای چه ویژگی هایی باشد؟
لباس کار صنعتی به عنوان یكی از وسایل حفاظتی فردی مطرح می باشد که باید متناسب با محل کار و نوع کار طراحی و تولید شود. معمولا لباس کار به عنوان یك پوشش سراسری تنه ، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی محفاظت می کند.
خصوصیات لباس کار صنعتی
لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن کاربر تولید شده باشد. کارکنانی که با ماشین آلات و دستگاه های صنعتی کار می کنند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد و در صورت نیاز دارای شب نما باشد. آویزان نمودن زنجیر ، ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار ممنوع است چون احتمال گیر کردن این وسایل به دستگاه یا دست و پاگیر بودنشان برای کاربر و ایجاد خطر وجود دارد.
در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد، استفاده از یقه نورگیری آفتاب گردان و زه و دسته عینك که از انواع سلونوئید ساخته شده اند و همینطور همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان ممنوع می باشد. لباس کار آستین کوتاه در فعالیت هایی که آستین لباس با وسایل یا ماشین آلات درگیر می شود ضروری است.
کارکنانی که در محیط های آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده به کار مشغولند، از لباس های جیبدار و یا لبه دار دوبل شلوار استفاده نکنند، چون ممكن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بماند. لباس ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می کنند، باید در برابر آب و گاز غیر قابل نفوذ باشد.
بیشتر بخوانید: لباس مهمانداران
جنس این لباس ها باید مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می کنند باشد. لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می کنند نیز باید بصورت یكپارچه و بدون منفذ به همراه کلاه مخصوص، کفش و دستكش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ استفاده شود.
لباس کار مخصوصا قسمت های سر آستین آن نباید گشاد باشد و نباید به میزانی تنگ باشد که حرکت کارکنان با اشكال مواجه شود. آستین ها را نباید به تا کرد.
لباس کار صنعتی باید از چه جنسی تولید شود؟
جنس پارچه با توجه به شرایط کار، شرایط اقلیمی، فصل ، مقاومت لباس در مقابل چروکیدگی و نیز عدم تولید الكتریسیته ساکن از 71 % پنبه و 31 % پلی استر و با وزن gr/m2 320 تا gr/m2 420 در نظر گرفته می شود.
در شرایطی مانند جوشکاری که احتمال سوختن لباس کار در اثر ریختن پلیسه و یا تحت تاثیر حرارت زیاد وجود دارد، جنس لباس کار باید 11 % پنبه باشد و به منظور استحكام بیشتر از پارچه با بافت کج راه با تراکم بالا 2 تار و یك پود و نخ چهل دولا از نوع رینگ استفاده گردد.
برای دوام بیشتر رنگ و پیشگیری از رنگ دادن پارچه پس از شستشو و همچنین جلوگیری از آب رفتن پارچه از رنگ های راکتیو در رنگرزی پارچه استفاده می شود.
با انتخاب پارچه مرغوب و اعلاء، به كار بردن دوخت محكم و نیز چرخكاری دوبله درزها، لباس کار بادوام تولید می شود. با استفاده از الگوی مناسب، باید لباس کار شكیل و خوش دوخت و در اندازه های استاندارد آماده شود.
لباس کار مشاغل پرخطر
از جمله موارد مربوط به لباس کار مشاغل پرخطر می توان به لباس کار کارگران چوب بری که با اره برقی کار می کنند اشاره نمود. در این شغل نیروها با وسیله ای پرخطر یعنی اره برقی سر و کار ندارد و گاهی اره برقی لگد زده و از کنترل خارج می شود، پس باید لباسی مخصوص داشته باشد. به این منظور این لباس دارای بخش های حفاظت شده با کولار (ماده با استحکام بالا و به کار رفته در جلیقه های ضد گلوله) می باشد. همچنین این لباس نباید دست و پا گیر باشد و باید کارگر احساس راحتی در لباس داشته باشد. لباس باید شبرنگ باشد و رنگ روشن و واضحی داشته باشد تا افراد دیگر متوجه حضور او شوند. در ضمن این فرد باید تجهیزات ایمنی دیگر مثل کفش ایمنی کار با اره برقی، کلاه ایمنی نقاب دار یا کلاه به همراه عینک ایمنی و محافظ گوش نیز بپوشد.
انواع استاندارد لباس کار
همانطور که می دانید لباس های کار باید طبق استانداردهای مشخصی تولید شوند. به لباس کار عایق جریان برق و لباس کار ضد آب هر یک از استانداردهای جداگانه ای برخوردار هستند. در این بخش به استانداردهای لازم که در تولید لباس کار ضروری هستند می پردازیم.
استاندارد EN ISO ۲۰۴۷۱
این استاندارد مختص لباس هایی است که باید در شب قابل رویت باشند. در نتیجه استفاده از لباس هایی که از استاندارد EN ISO ۲۰۴۷۱ برخوردار هستند، برای کار در شب کاربردی است.
استاندارد HSE
جنس پارچه، دوام پارچه و همچنین دوخت آن به این استاندارد مربوط می شود.
استاندارد EN ISO ۱۵۷۹۷
این استاندارد نشان دهنده میزان مقاومت لباس کار در برابر شست و شوهای صنعتی و مدت زمان خشک شدن است.
استاندارد EN ISO ۱۱۶۱۱
این استاندارد نیز میزان مقاومت لباس در برابر آتش و جرقه های ناشی از جوشکاری را نشان می دهد.
استاندارد EN ISO ۱۱۶۱۲
این استاندارد مقاومت لباس کار را در برابر آتش و حرارت نشان می دهد.
استاندارد EN ۳۴۲
بهره مندی لباس کار از این استاندارد، نشان دهنده مقاومت محصول در برابر سرما است.
بیشتر بخوانید: مانتو فرم اداری
استاندارد EN ۳۴۳
این استاندارد در مقابل شرایط آب و هوایی از کارکنان محافظت می کند. لباس هایی که از این استاندارد برخوردار است، زیاد عرق نمی کنند.
استاندارد UV Standard ۸۰۱
این استاندارد لباس های ایمنی در برابر اشعه های مضر از افراد محافظت می کند.
چند تذکر:
کارکنانی که لباسشان به مواد نفتی یا شیمیایی خطرناک آغشته می شود باید فورا لباس خود را شسته و یا تعویض نمایند و آن قسمت از بدن را نیز که در تماس بوده با شوینده های مناسب بشویند. هیچ یك از کارکنان حق ندارند با لباس آغشته به مواد نفتی و یا مواد شیمیایی، به آتش، شعله و دیگر منابع حرارتی نزدیك شوند و یا کبریت و فندک و غیره روشن نمایند.
در صورت پارگی، خراب شدن و یا آلودگی بمواد نفتی یا شیمیایی خطرناک لباس کار، باید برای تمیز شدن آن اقدام نمایید و در صورت نیاز به تعویض، به سرپرست مربوط اطلاع داده شود.
البسه آغشته به روغن و یا گریس باید فوراً از تن خارج شود، چون ممكن است ایجاد ناراحتی پوست نماید.